Feestjes buiten de familiekring heten tegenwoordig al gauw ‘festivals’. Wie ’s nachts z’n wijnbar open houdt en daar laat raden naar de druiven in de fles, noemt dat al een ‘wijnfestival’. In Leiden zijn er nu al twee van dat niveau , Utrecht pakt het professioneler aan met de Nacht van de Wijn, Groesbeek noemt het nog geen festival, maar nog steeds een ‘wijnfeest’, in Amsterdam zijn de wijnfestivals al niet meer op de vingers van één hand te tellen. Daar verzinnen ze steeds weer nieuwe en liefst met Angelsaksische titels. Maastricht houdt wijnfeestjes in restaurants en tijdens het Preuvenement en het zal niet lang meer duren of Brabant krijgt een eigen wijnprins. De term ‘festival’ is voor iedere zakenman of organisatie vrij beschikbaar. En omdat de polderlandse imitatiezucht geen grenzen kent, struikel je over de festivals.

Lobbyisten. Daar is ook de ‘wijnindustrie’ van doordrenkt. Je hebt ze in allerlei soorten. De bekendste zijn de verdedigers van wijn als cultuurgoed. Die vinden dat gezondheidsridders en wijn-afraders zich te fundamentalistisch afkeren van een ‘gezellig’ glas wijn. Met die wijncultuur zijn duizenden arbeidsplaatsen gemoeid. In Frankrijk is wijn zelfs de tweede pijler onder de nationale economie.

Wine-based beverages have been proliferating in the past few years, and now there's a new drink on the shelves: wine-infused water from Israel.

Wijnadvies Gezondheidsraad genegeerd

 Drinken met verstand. Dat doen volgens de website Wijn.nl “echte wijnkenners”. En hoe drinken die dan? “Om gezond te blijven” is dat voor vrouwen maximum 1 glas (100 ml) per dag. En voor mannen maximum 1 à 2 glazen. Bij ‘Hét’ wijnplatform der Lage Landen laten ze zich kennelijk niets gelegen liggen aan het advies waarmee de Gezondheidsraad wijn drinkend Nederland destijds aan het steigeren bracht. Dat luidde: geen slok. Of –omdat het geachte college het vlees zwak acht- hoogstens één glas voor man of vrouw, met liefst een alcoholvrije dag per week.

De wijnboeren hebben er lang op moeten wachten. Maar nu is er officieel toestemming om voortaan de druivenrassen caladoc en couston in de appellation Côtes du Rhône te gebruiken voor rood en rosé. Samen met de marselan mogen deze druiven niet meer dan 10% van de blend uitmaken. Voor de Villages mogen de nieuwe rassen niet worden gebruikt. Om het zover te krijgen hebben de boeren bij het staatswijninstituut INAO een procedure van tien jaar moeten doorlopen.