Altijd al gedacht dat wijnmakers in het ‘Classement des Grands Crus van 1855’ op z’n minst ‘talent’ moeten hebben om daar aan het werk te blijven. Dat wil zeggen: een paar uitzonderingen daargelaten. Ik zal ze niet met name noemen, maar ze liften mee op een (bijna vermolmde) reputatie die de Château-bazen nog steeds hoog houden. Al heeft iemand z’n ‘gezellen’-periode maar doorgebracht bij zo’n wijnbedrijf, dan wordt hij bij een volgende werkgever bijna als halfgod bejubeld. Vermeend talent genoeg dus. Maar de Franse wijnwereld zou zichzelf miskennen als ook voor getalenteerden geen vereniging zou zijn opgericht. Club nummer 54. Die heet: Le Grand Cercle des Vins de Bordeaux en bestaat nu 5 jaar. En dat GRAND slaat dan niet op de omvang van de club, maar op de status die de Cercle zichzelf aanmeet. Geen poeha, zoals die bekakt gevonden 'Union des Grands Crus' met z'n statische aanbod. De Cercle wil door middel van proeverijen in het buitenland meer bekendheid krijgen. Het gaat dan om wijnen van onverschillig welke ‘appellation’ van zowel links als rechts van de Gironde, die tussen de 15 en 40 euro kosten en-vindt de Cercle- uitblinken in kwaliteit voor het geld. In ons land zijn kortgeleden wijnen van de jaargangen 2015 en 2016 gepresenteerd, met ter vergelijking nog enkele oudere.

Een ‘gebbetje’. Zo noemt premier Mark Rutte noemt zijn sneer naar de 'witte wijn sippende Amsterdamse elite', vorige maand in televisieprogramma Buitenhof. "Ach, dat heet een gebbetje. Ja, dat is lekker. Even leuk," zei hij woensdag in gesprek met AT5. "Ik ben niet zo'n witte wijndrinker. Ik heb die woorden natuurlijk zorgvuldig gekozen. Ik ben meer een rode wijndrinker."

Directeur Wim van Dalen van de Stichting Alcohol Beleid (STAP) zal er niet vrolijk van worden. De georganiseerde wijnhandel gaat zich sterk maken voor ‘programma’s en voorlichting over wijn als onderdeel van een gezonde en verantwoorde leefstijl’. Van Dalen, Drooglegger des Vaderlands. gelooft niet in de combinatie wijn en gezond. De Koninklijke Nederlandse Vereniging van Wijnhandelaren juist wel. Daarom werd daarover een symposium gehouden ter gelegenheid van het 120-jarig bestaan. De wijnbranche houdt rekening met nieuwe trends en zoekt samenwerking met Nederlandse wijnboeren. Over de inhoud van het symposium ontvingen wij het volgende ‘Persbericht’:

Goed nieuws voor de wijnliefhebbers: de prijzen van de goedkopere wijnen zullen dit jaar waarschijnlijk dalen. De prijs van kwaliteitswijnen zal echter niet veel veranderen. Dat blijkt uit een onderzoek door Rabobank International. Vorig jaar werden er ongewoon veel druiven geoogst in Europa, waardoor meer wijn in bulk aangekocht wordt.

Het ras met kleine druiven verkiest arme bodems met stenen en een zonnig droog klimaat. Bij vinificatie wordt vaak macération (pelliculair) toegepast waardoor prachtige witte wijnen kunnen ontstaan. De druif brengt ongeveer 50-60 hectoliter wijn per hectare voort. De bleke wijnen met een groen waas zijn bijna even aromatisch als die van roussanne. Ze zijn vol, met zwakke zuren, diep gekleurd, alcoholrijk en droog. Het aroma komt tot uitdrukking in geuren van meidoorn, viooltjes, acacia, honing, bloemen, amandel, noten en lychees. Opvallend is de soms lange houdbaarheid.

Gebruik: De meeste witte wijn van de Marsanne druif wordt jong gedronken. Het zijn verkwikkende, vrij lichte wijnen met frisse perzik en citrus in de smaak. Er zijn ook rijkere, vollere wijnen van Marsanne. Die komen uit de prestigeuze Crus in het noorden van de Rhône vallei als Saint-Péray, Crozes-Hermitageof St-Josef. In het zuiden van Frankrijk speelt de marsanne een belangrijke rol in de noordelijke Rhône (Hermitage, Crozes-Hermitage, Cornas, Condrieu, Saint-Joseph en Saint-Péray). Verder komt de druif ook voor in de Franse Savoie. Ook in Australië (Victoria), Californië, Italië en in Zwitserland is de druif kleinschalig aangeplant.