Ribera del Duero is na de Rioja de omvangrijkste wijnstreek van Spanje. En ook een van uitersten. Dat komt door de ligging: 750 tot 900 boven de zeespiegel. En door het grillige klimaat. Weinig regen, in de zomer temperaturen van 40 graden overdag en een afkoeling naar 10 graden ’s nachts. En in de winter tot wel 20 graden vorst. De tempranillo die er voor 95% staat aangeplant, heeft zich aan die omstandigheden aangepast. Ze kennen hem daar voornamelijk als Tinto fino, maar er zijn nog allerlei andere synoniemen in omloop. De wijnboeren, inmiddels gaan we naar de 300 producenten, zoeken uitbreiding van hun export. Vooral de minder bekende, die nu ook tot de Nederlandse markt willen doordringen. Van vier van die wijnboeren vroegen wij bij Pitch proefflessen op. Die boden verrassende, maar ook minder positieve ervaringen. Wijnwijs bezocht de regio eerder en maakte een reeks reportages onder de titel Wijntoer door Spanje. Wijntoer door Spanje (1) Wijntoer door Spanje (2)Wijntoer door Spanje (3)Wijntoer door Spanje (4).

Eindelijk lijkt het gevreesde fruitvliegje, dat ook in Europa halve wijngaarden sloopt, met een ander diertje te kunnen worden bestreden. De Suzukivlieg, die eitjes in de vrucht legt, waarna die onbruikbaar wordt, kan mogelijk worden aangepakt met de vliegensoort Ganaspis.

De Franse minister van Landbouw Didier Guillaume heeft op Europe 1 nog eens benadrukt dat hij geen woord terugneemt van wat hij over wijn heeft gezegd. “Ik heb nog nooit jongeren uit een nachtlokaal zien komen die dronken waren van wijn. Wel van sterke drank”. Deze keer zei hij dat in een molecuul whisky evenveel alcohol zit als in een molecuul wijn. En moleculen drinkt hij niet. “Ik drink glazen”, aldus de bewindsman. Hij maakte verder duidelijk dat wijn een cultuurgoed is en een belangrijke sector in de Franse economie. Maar in de bestrijding van schadelijk drinkgedrag door de overheid wordt wijn gewoon meegenomen.

Het ziet ernaar uit dat er een compromis is bereikt tussen Europa en Australië over het gebruik van de naam Prosecco op wijnetiketten. De Italianen vinden dat zij daar exclusief het recht toe hebben. Maar omdat de druif 20 jaar geleden naar Australië is gebracht en daar goed floreert, vinden de Australische wijnboeren dat ook zij legitiem die naam op de fles kunnen zetten. Tussen beide continenten bestond daar al geruime tijd wrijving over.
Uit de Australische pers valt te vernemen:

Larie Franz Lampe van de Wijnbeurs doet weer duur. Hij probeert maar weer eens die Barbera SUPERIORE te verkopen die hij al eerder in opgeblazen termen probeerde te slijten. Hij trekt zich niets aan van de kanttekeningen bij zijn verkoopstrategie en laat ook nu weer de woorden GRAND CRU en BAROLO rollen in zijn beschrijving. Hier een deel van zijn tekst: